5 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΦΥΣΣΑ ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΚΡΑΤΙΚΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ, ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΣΥΜΜΟΡΙΕΣ

Στις 18 Σεπτέμβρη του 2013 δολοφονείται ο αντιφασίστας Παύλος Φύσσας στην Αμφιάλη από νεοναζιστικό τάγμα εφόδου της Χ.Α. και τον φασίστα Γ. Ρουπακιά. Την ημέρα εκείνη, ολοκληρώθηκε με τον πιο συγκλονιστικό τρόπο μία μακρά και αιματηρή περίοδος όπου το κράτος πριμοδοτούσε σταθερά τον φασισμό και τις παρακρατικές συμμορίες προκειμένου να σπέρνουν το φόβο, το ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία, με επιθέσεις σε πρόσφυγες και μετανάστες -με πιο ακραία έκφραση της βιαιότητάς τους τη δολοφονία του Σ. Λουκμάν- καθώς και σε καταλήψεις και χώρους αγώνα. Μετά από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα το κράτος και οι τότε πολιτικοί του διαχειριστές Ν.Δ.-ΠΑ.ΣΟ.Κ προκειμένου να αναχαιτίσουν την ανάπτυξη της κοινωνικής οργής, που ήδη εκφραζόταν στους δρόμους μέσα από μαζικές διαδηλώσεις σε ολόκληρη τη χώρα, ξεκινούν να διώκουν το παρακρατικό τους δεκανίκι, επιχειρώντας να αποπροσανατολίσουν την κοινωνία από την άρρηκτη σχέση του κράτους με τον φασισμό, ενώ ταυτόχρονα επενδύουν στη θεωρία των δύο άκρων, έτσι ώστε να εμφανιστούν αυτοί ως οι εγγυητές της “δημοκρατικής ομαλότητας”.

Σήμερα, και ενώ η δίκη παρωδία της Χ.Α. βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη, οι τωρινοί πολιτικοί διαχειριστές, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, συνεχίζουν απρόσκοπτοι τον σχεδιασμό των προκάτοχών τους, ενώ ταυτόχρονα οι φασιστικές συμμορίες ξαναβγαίνουν από τις τρύπες τους, ως συνέχεια της επιχειρούμενης εθνικιστικής έξαρσης που καλλιεργείται με αφορμή το “Μακεδονικό ζήτημα”. Έτσι παράλληλα με τη συνέχιση και την όξυνση της αντικοινωνικής επίθεσης από το κράτος και τα αφεντικά, που επιχειρείται να συγκαλυφθεί με ρητορείες περί “ανάπτυξης” και “εξόδου από τα μνημόνια” ώστε να επανακτηθεί

η εμπιστοσύνη στο κρατικό-καπιταλιστικό σύστημα, πληθαίνουν και οι φασιστικές απειλές και επιθέσεις, συνεπικουρώντας στις κρατικές κατασταλτικές επιχειρήσεις ενάντια σε αυτοοργανωμένους χώρους αγώνα, καταλήψεις και στέκια, και σε αγωνιστές/στριες. Κράτος, αφεντικά και φασιστικό παρακράτος έχουν αναπτύξει πλήρως το σχέδιό τους, όπου οι φασιστικές συμμορίες προσπαθούν να τρομοκρατήσουν τη κοινωνία και τους αγωνιζόμενους/ες, ενώ η κυβέρνηση θα τις χρησιμοποιεί ώστε να νομιμοποιηθεί κοινωνικά παρουσιάζοντας ως αντίπαλο δέος της το ακροδεξιό μπλοκ, τη στιγμή που θα εφαρμόζει τα πλέον ολοκληρωτικά μέτρα επάνω στους καταπιεσμένους και εκμεταλλευόμενους, οδηγώντας σε όλο και μεγαλύτερη φτώχεια και εξαθλίωση τους από τα κάτω, επιβάλλοντας όλο και περισσότερο τον έλεγχο και την επιτήρηση και λεηλατώντας τον φυσικό κόσμο.

Έτσι αυτή η ημέρα, η ημέρα δολοφονίας του Π. Φύσσα, ενός ανθρώπου από τη δική μας πλευρά, δεν μπορεί παρά να είναι μία ημέρα μνήμης και αντίστασης. Συνέχειας του ακηδεμόνευτου, αυτοοργανωμένου, αδιαπραγμάτευτου και ανυποχώρητου αγώνα μας ενάντια στον πόλεμο που έχουν κηρύξει στους από τα κάτω, το κράτος, το κεφάλαιο και οι φασιστικές συμμορίες. Την ίδια στιγμή που οι διακρατικοί ανταγωνισμοί οξύνονται προοιωνίζοντας νέες πολεμικές συρράξεις, η μόνη ρεαλιστική προοπτική όλων των καταπιεσμένων  για έναν κόσμο ισότητας και ελευθερίας είναι η ανάπτυξη και το δυνάμωμα της ταξικής και διεθνιστικής αλληλεγγύης, το στήσιμο αναχωμάτων ενάντια στον φασισμό, τον πόλεμο, τον εθνικισμό και την εκμετάλλευση.