Όταν στρατευτήκαμε στον αναρχικό αγώνα ο σύντροφος Χρήστος Πολίτης ήταν ήδη εκεί. Είχε ήδη διανύσει αμέτρητες φορές τους δρόμους στους οποίους εκφραζόταν η αμφισβήτηση στον εκμεταλλευτικό και καταπιεστικό σύστημα και είχε ήδη συμμετάσχει ενεργά σε δεκάδες πεδία όπου καλλιεργούνταν οι όροι της κοινωνικής και ταξικής αντεπίθεσης. Είχε δείξει ήδη την αφοσίωση και τη δέσμευσή του και ως ένας πραγματικός αγωνιστής που είχε αφιερώσει τη ζωή του στον αγώνα, ο Χρήστος δεν έπαψε ποτέ μέχρι το τέλος να αναζητά και να παλεύει για τη δημιουργία των συνθηκών μέσα στις οποίες η αντιπαράθεση με την εξουσία θα γινόταν με όρους νίκης…
Το 2010, μέσα σε μία περίοδο έντονων κοινωνικοπολιτικών διεργασιών και διάχυτης κοινωνικής δυσαρέσκειας που εκφράστηκε στο δρόμο με μαζικές απεργίες και διαδηλώσεις, ο Χρήστος Πολίτης μπαίνει στο στόχαστρο της κρατικής καταστολής, συλλαμβάνεται βάσει ενός σαθρού κατηγορητηρίου που είχε κατασκευάσει η αντιτρομοκρατική και οδηγείται στις φυλακές Γρεβενών με στόχο την πολιτική και φυσική του εξόντωση. Τότε γνωρίσαμε καλύτερα την ποιότητα του αγωνιστή Χρήστου. Την ακέραια στάση του, τη δύναμη, την ικανότητα και την επιθυμία του, ακόμα και στη δύσκολη συνθήκη που βίωνε, να τοποθετείται πολιτικά και συνολικά, υπερασπίζοντας τον αναρχικό και αντιεξουσιαστικό αγώνα και καταδεικνύοντας την κρατική και κατασταλτική πολιτική.
Δεν λύγισε και συνέχισε κι έτσι αν και οι περισσότεροι από εμάς μέχρι τότε δεν γνωρίζαμε προσωπικά τον Χρήστο, είχαμε την τύχη να τον συναντήσουμε τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Σαν μέλος της ομάδας αναρχικών- κομμουνιστών (Ταξικής Αντεπίθεσης). Και η οικειότητα προέκυψε αβίαστα χωρίς να χρειάζονται πολλά λόγια γιατί μας συνέδεε η ιστορία των αγώνων της προηγούμενης περιόδου, που είχαμε συνυπάρξει, κι ας μην είχαμε ιδωθεί. Έκτοτε συναντηθήκαμε στις διαδηλώσεις ενάντια στα μνημόνια, ενάντια στα νέα μέτρα, για τον ασφαλιστικό, στη δίκη της Χ.Α για την φασιστική επίθεση στο στέκι Αντίπνοια, στις αντιφασιστικές συγκεντρώσεις ενάντια στο εθνικιστικό συλλαλητήριο και ακόμα πιο κοντά, σταθήκαμε ο ένας δίπλα στον άλλο, μέσα σε οριακές και δύσκολες καταστάσεις στο αγώνα ενάντια στις ναρκομαφίες, στον κοινωνικό κανιβαλισμό και στην κρατική καταστολή στο Εξάρχεια όπου απαιτούνταν και διαπλάθονταν ισχυρές συντροφικές σχέσεις και εμπιστοσύνη. Έτσι είμαστε βαθιά χαρούμενοι που έχουμε πολύ πρόσφατες συλλογικές και προσωπικές μνήμες και εικόνες από το Χρήστο, που από την μία κάνουν ακόμα πιο δύσκολη την απώλειά του, αλλά από την άλλη υπάρχει έντονα σε αυτά που ακόμα παλεύουμε. Μέσα στους αγώνες που συνεχίζουμε και αποτελούσε κομμάτι τους. Αυτούς που τους είχε μπολιάσει και καθορίσει με τη διορατικότητα, το χαμόγελο, τη δημιουργικότητα, την ευγένεια και την πίστη του.
Έχουν περάσει σχεδόν τρεις μήνες από τον ξαφνικό του θάνατο…και ακόμα μας είναι είναι δύσκολο να το συνειδητοποιήσουμε…
Γιατί στην κοινότητά μας, την κοινότητα του αγώνα, μετράνε οι απώλειες…και το “ουδείς αναντικατάστατος” είναι ακόμα μια μεγάλη ανοησία του κόσμου της βαρβαρότητας που βλέπει της κοινωνίες και τους ανθρώπους ως αναλώσιμους. Ο Χρήστος ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της κοινότητας αγώνα που χτίζουμε καθημερινά, της κοινότητας που οραματίζεται και μάχεται για ένα καλύτερο κόσμο, ένα κόσμο ισότητας, ελευθερίας αλληλεγγύης, δικαιοσύνης. Και αυτή η κοινότητα θα τον θυμάται και θα τον τιμά πάντα ως κεφάλαιο της Ιστορίας των αγώνων μας, κομμάτι της Ιστορίας των εκατομμυρίων καταπιεσμένων που μάχονται από άκρη σε άκρη αυτής της γης ενάντια στον κόσμο της εξουσίας….Γι’ αυτό τον Χρήστο Πολίτη, δεσμευόμαστε να τον θυμόμαστε, να τον τιμούμε και να μιλάμε γι αυτόν στους επόμενους. Για όσα έκανε, όσα πάλευε, για την ευγένεια της ψυχής του, το χαμόγελο, την επιμονή του και φυσικά για το βασικό χαρακτηριστικό που είχε και αποτελεί ίδιον των μεγάλων μαχητών, το ηθικό πλεονέκτημά του.
Κλείνουμε με την μόνη υπόσχεση που θα τον έκανε χαρούμενο. Να συνεχίσουμε να τασσόμαστε στο πλευρό των από τα κάτω δίνοντας τον εαυτό μας με συνέπεια και συνέχεια στον αγώνα.
θα σε θυμόμαστε και θα σε τιμούμε πάντα. Στις μικρές και μεγάλες στιγμές αντιπαράθεσης με τον κόσμο της εξουσίας που έρχονται, θα είσαι δίπλα μας και στην καρδιά μας.
Αντίο σύντροφε και καλή αντάμωση
αναρχική συλλογικότητα Όμικρον72 | μέλος της Α.Π.Ο-Ο.Σ
αναρχικό-αντιεξουσιαστικό στέκι Αντίπνοια