Για το «Μακεδονικό ζήτημα»
«Βούλγαροι κι Αρβανήτες, Αρμένοι και Ρωμιοί,
Αράπηδες και άσπροι, με μια κοινή ορμή.
Για την ελευθερίαν, να ζώσουμε σπαθί.»
(από τον «Θούριο» του Ρήγα, 1797)
Οι φασίστες παντού στον κόσμο μιλούν την ίδια γλώσσα
Πέρα από ότι μπορεί να πιστεύεται γενικώς στην πραγματικότητα οι φασίστες παντού στον κόσμο μιλούν την ίδια γλώσσα. Συνεννοούνται υπέροχα. Οι νεοναζί Χρυσαυγίτες στην Αθήνα, οι Γκρίζοι Λύκοι στην Άγκυρα, οι εθνικιστές στα Σκόπια, το ISIS στη Συρία, οι φασίστες του Σάρλοτσβιλ, οι ακροδεξιοί της Κεντρικής Ευρώπης αποτελούν τα κομμάτια μιας Ένωσης που αν τα σύμβολά της αλλάζουν χρώμα με βάση τη χώρα, η ουσία παραμένει η ίδια. Η γλώσσα τους μιλάει στο όνομα του μίσους, του πολέμου, της καταπίεσης και του θανάτου. Σε όλες τις χώρες, σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης παντού και πάντα είναι τα καλύτερα παιδιά των κυβερνήσεων, το παρακρατικό μακρύ χέρι.
Στη Συρία το ISIS με την εγκληματική του δράση αποτελεί μαριονέτα των διεθνών συμφερόντων στην περιοχή ως ορδή αναταραχών και αποσταθεροποιήσεων, στην Τουρκία της κατάστασης Εκτάκτου Ανάγκης ο φασισμός του Ερντογάν ελέγχει ολόκληρο τον κρατικό μηχανισμό, ενώ στην Ελλάδα οι φασίστες αποτελούν πάντα το μισθοφορικό σώμα όλων των κυβερνήσεων όταν θέλουν να αποπροσανατολίσουν μιλώντας για «εθνικά ζητήματα» ή όταν θέλουν να βρουν καλοθελητές που θα κάνουν τη βρώμικη δουλειά, μπράβους του συστήματος και των αφεντικών που θα χτυπήσουν εργάτες, αντιφασίστες, αγωνιστές.
Ο εθνικισμός είναι ενιαίος και αδιαίρετος παντού. Δεν αποτελεί καμιά ιδεολογία, υπάρχει σε όλες τις χώρες γιατί είναι απαραίτητος για την προστασία των αφεντικών. Γι’ αυτό αλληλοτροφοδοτείται. Ο ένας φασίστας δείχνει τον άλλο –όμοιό του- στην απέναντι πλευρά ώστε να συνεχίζει ο φασισμός να σφάζει φτωχούς και τα αφεντικά να συνεχίζουν να κοιμούνται ήσυχα. Ένα από τα πιο παλιά κόλπα των ισχυρών για να συνεχίζουν: το διαίρει και βασίλευε. Να δημιουργούν μια φανταστική εικόνα ψεύτικης ενότητας μεταξύ των δήμιων και των θυμάτων. Κι όταν πια οι εργάτες περισσεύουν από τη μηχανή των καπιταλιστών, γιατί η τελευταία βρίσκεται σε κρίση τότε ο εθνικισμός αποχαλιναγωγείται και ενεργοποιείται δυναμικά από το κράτος και το κεφάλαιο: είναι ο καιρός του πολέμου, ο καιρός δηλαδή όπου θα καταστραφούν υποδομές και θα σκοτωθούν περιττοί άνθρωποι για να ξαναξεκινήσουν οι ισχυροί από την αρχή την ιστορία της εκμετάλλευσης όσων απέμειναν. Ορίστε κύριοι, συμπολίτες και συμπολίτισσες που επιθυμείτε να συμμετάσχετε στη διαδήλωση των εθνικιστών-φασιστών για το όνομα της Μακεδονίας γιατί πραγματικά θα «αγωνιστείτε». Για τον πόλεμο, τη φτώχεια, την εξαθλίωση και το θάνατο. Γιατί αυτό σημαίνει εθνικισμός. Αυτό σήμαινε πάντα.
Λίγη γεωπολιτική ανακατωσούρα
Αποτελεί πάντως άξιο παρατήρησης το γεγονός ότι 25 χρόνια διαξιφισμών πάνω σε αυτό το «δυσεπίλυτο εθνικό ζήτημα» συμπυκνώθηκαν σε δυο βδομάδες και όλοι μοιάζουν πολύ ώριμοι να συζητήσουν σοβαρά πάνω στο ζήτημα. Είναι προφανές για όποιον αρέσκεται να ασχολείται με τους εσωτερικούς ανταγωνισμούς των μεγάλων δυνάμεων ότι η νέα παράδοξη μα υπαρκτή συμμαχία της Ρωσίας με την Τουρκία και το Ιράν έχει ταράξει αρκετά τις ισορροπίες της περιόδου της μονοκρατορίας των ΗΠΑ. Οι ανταγωνισμοί οξύνονται και δυνάμεις που μέχρι πρότινος μπορούσαν να έχουν μόνο περιφερειακό ρόλο σήμερα φαίνεται να αναβαθμίζουν την ομοίως με άλλους εγκληματική δράση τους με την ανάμειξή τους σε περισσότερα θερμά μέτωπα πολεμικών συγκρούσεων. Οι Αμερικάνοι δεν μπορούν να μείνουν με τα χέρια σταυρωμένα. Η απώλεια της προοπτικής τους για μια Συρία δίχως Άσσαντ, ο σοβαρός τραυματισμός των σχέσεων με την Τουρκία εξαιτίας των συγκρουόμενων συμφερόντων στη Βόρειο Συρία, η εύρεση συμμάχων από το Ιράν με την οποία σπάει το καθεστώς απομόνωσης που επιχειρούσαν να επιβάλλουν οι ΗΠΑ και η πρώτη σχετικά επιτυχής εμπλοκή της Ρωσίας σε μια πολεμική σύρραξη έξω από τις χώρες δορυφόρους της σηκώνουν άμεσα μέτρα από την πλευρά των ΗΠΑ. Σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να κατανοηθούν οι κινήσεις του κράτους των ΗΠΑ για ενεργό υποστήριξη των στηριγμάτων τους στην ευρύτερη περιοχή. Αυτή τη σημασία είχε η αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ που πυροδοτεί έναν νέο κύκλο αίματος στην Παλαιστίνη, αυτό το νόημα έχει και η υποστήριξη των διαπραγματεύσεων για το «Μακεδονικό» με στόχο την εξεύρεση λύσης ώστε η (πΓΔ)
Μακεδονίας να μπει στο ΝΑΤΟ και να συγκροτηθεί ένα μέτωπο σταθερών συμμαχιών στα Βαλκάνια με τους δυτικούς «συμμάχους». Είναι γνωστό ότι στις δυτικές δημοκρατίες ο «κυρίαρχος» λαός είναι κυρίαρχος στο μέτρο που οι επιλογές του, οι οποίες υπαγορεύονται από τα πάνω, συμφωνούν με τις προσταγές του καπιταλιστικού κόσμου. Εάν όμως υπάρξουν μερικές φορές ανακολουθίες τόσο χειρότερο για τους λαούς. Η νέα συγκυρία, την οποία προσπαθούν να εκμεταλλευτούν ΗΠΑ/Ελλάδα έχει να κάνει με την άνοδο στην εξουσία της γείτονος χώρας (μετά από 11 χρόνια) ενός σχηματισμού που δεν προέρχεται πολιτικά από τους εθνικιστές του VMRO του Γκρούεφσκι. Οι σοσιαλδημοκράτες του Ζάεφ θέλουν να ανταλλάξουν τον εθνικισμό της προηγούμενης περιόδου με υποσχέσεις για καλύτερο επίπεδο ζωής στη χώρα μέσα από την σύνδεσή της με την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ. Απαραίτητη προϋπόθεση γι’ αυτή την προοπτική είναι η συμφωνία με την Ελλάδα. Και αυτό είναι που κυνηγούν σήμερα.
ΣΥΡΙΖΑ: ο νέος Παλιάτσος των Ιμπεριαλιστών στην Ανατολική Μεσόγειο
Η συνέχεια του ελληνικού κράτους και της ελληνικής αστικής τάξης είναι η συνέχεια των στρατηγικών επιλογών τους. Η συμμετοχή στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. τον ανταγωνισμό με τις υπόλοιπες περιφερειακές δυνάμεις στην περιοχή (με σημαντικότερη την Τουρκία) την αναβάθμισή της σε στρατηγικό και πρωτεύοντα εταίρο του Δυτικού μπλοκ και την οικονομική κυριαρχία του ελληνικού κεφαλαίου στη Βαλκανική ενδοχώρα. Μόνο η επένδυση των ΕΛ.ΠΕ. στη γειτονική χώρα ανέρχεται στα 200.000.000 ευρώ ενώ μόλις στις 13/1/18 ανακοινώθηκε η εξαγορά της EDS, εταιρείας ηλεκτρισμού με μεγάλο μερίδιο στη FYROM και άλλες βαλκανικές χώρες από τη ΔΕΗ (για να αναφέρουμε μόνα κάποιες από τις μεγαλύτερες κινήσεις οικονομικής διείσδυσης). Οι στρατηγικές αυτές στοχεύσεις του ελληνικού κράτους/κεφαλαίου δεν μπορούν να αναιρεθούν από καμία «συναγωνιστική» πολιτική δύναμη όπως είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Αντιθέτως, στόχος αυτών των δυνάμεων είναι να αποδειχθούν καλύτερες από τις υπόλοιπες παραδοσιακές δυνάμεις που διαχειρίστηκαν τις τακτικές του ελληνικού κράτους στο να αναχθεί αυτό σε κυρίαρχο πόλο στην Ανατολική Μεσόγειο. Κι αυτό κάνει. Η συνάντηση του Παλιάτσου Τσίπρα με τον Τράμπ στην Ουάσινγκτον ήταν παραπάνω από αποκαλυπτική των προθέσεών του. Η δουλικότητα της όλης παρουσίας εξέπεμπε το μήνυμα ότι η Ελλάδα διατίθεται με νέα ορμή να γίνει ο πλασιέ των Αμερικανών στην περιοχή άνευ όρων. Η τιμητική υποδοχή του εγκληματία Νετανιάχου στην Αθήνα, απλώς ολοκλήρωσε την εικόνα της στρατηγικής συμμαχίας με ΗΠΑ-Ισραήλ. Οι «αυστηροί τόνοι» κρατήθηκαν μόνο απέναντι στον φασίστα Ερντογάν όχι βέβαια γιατί καταπιέζει τους λαούς στην Τουρκία ή γιατί έχει την χώρα ουσιαστικά σε μόνιμη κατάσταση έκτακτης ανάγκης, αλλά τα επονομαζόμενα εθνικά ζητήματα. Άλλωστε την ποιότητα της δράσης της η κυβέρνηση την έδειξε με τη σύλληψη των 9 αριστερών Τούρκων μια μέρα πριν την άφιξη του Ερντογάν.
Με λίγα λόγια, τα νατοϊκά τηλέφωνα σηκώθηκαν και έδωσαν εντολή και στις δύο πλευρές των συνόρων να λύνουν αυτή την ασήμαντη υπόθεση με την εγγύηση φυσικά των μεγάλων αφεντικών. Έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ άρπαξε την ευκαιρία. Αύριο θα μπορεί να κομπάζει ότι έλυσε το Μακεδονικό, ταυτόχρονα θα βάλει πολιτικό ζήτημα στη ΝΔ εάν θα διαχυθεί ή όχι στο σώμα των ακροδεξιών ενώ ταυτόχρονα θα έχει επιτελέσει τον ρόλο του να ικανοποιήσει τα στρατηγικά συμφέροντα της αστικής τάξης για οικονομική διείσδυση στα Βαλκάνια. Επιπλέον υποβοηθά στην συγκρότηση και ανάπτυξη του φασιστικού εσμού στα δεξιά της ΝΔ με στόχο να κόψει ψήφους από τον βασικό του αντίπαλο στις επόμενες εκλογές. Η χυδαία στάση του ΣΥΡΙΖΑ για να διατηρηθεί στην εξουσία ουσιαστικά υποστηρίζει τους φασίστες, οι οποίοι βγαίνουν κερδισμένοι μέσω μιας ρητορικής που εντός του εθνικιστικού πεδίου για το όνομα ουσιαστικά κατηγορεί την (αριστερή) κυβέρνηση για «προδοσία» και τη δεξιά αντιπολίτευση για αδράνεια. Τέλος φυσικά με τη συζήτηση περί ονοματολογίας τις μέρες ψήφισης του πολυνομοσχεδίου για την αποτροπή των απεργιών αποπροσανατολίσει τα κατώτερα στρώματα από το νέο κύμα μέτρων που θέλει να περάσει. Το πολυνομοσχέδιο που πρόκειται να ψηφιστεί στις 14 Γενάρη, η συνεχόμενη επιβολή όλο και σκληρότερων οικονομικών μέτρων, οι εκδικητικές απολύσεις και οι ολοένα αυξανόμενες εργατικές δολοφονίες, οι πλειστηριασμοί α΄κατοικίας, τα χτυπήματα στους αυτοοργανωνομένους χώρους, οι αλλαγές στον σωφρονιστικό κώδικα έρχονται να ενισχύσουν την επίθεση που έχουν εξαπολύσει κράτος και κεφάλαιο στα πληβειακά στρώματα. Όλα αυτά θα πρέπει να θαφτούν κάτω από τη σκιά του εθνικισμού με αφορμή την ονοματολογία.
Η όλη κατάσταση αποκαλύπτεται δε πλήρως από το γεγονός ότι οι παραδοσιακοί φορείς της αστικής τάξης στην Ελλάδα ουσιαστικά συμπορεύονται με την κυβέρνηση. Η συμμαχία μεγάλου κεφαλαίου-ΝΔ-Εκκλησίας περιμένει να τελειώσει η όλη ιστορία με την ελπίδα να κλείσει το όλο ζήτημα να αποποιηθεί την διαδικασία με το επιχείρημα ότι δεν ήταν αυτή κυβέρνηση και να ασχοληθεί μόνο με την καλύτερη εκμετάλλευση των ντόπιων και βαλκάνιων εργατών. Business as usual.
Το (εθνικιστικό/φασιστικό) συλλαλητήριο της 21ης Γενάρη
Θα φτάσουμε σε μια «Ώρα μηδέν» τη στιγμή που δεν θα αντιλαμβανόμαστε, πλέον, ότι τα «εθνικά μας συμφέροντα» δεν είναι δικά μας συμφέροντα, δεν πηγάζουν και δεν προορίζονται για τους από τα κάτω αυτού του κόσμου, της Ελλάδας, της πΓΔΜ. Τα εθνικά συμφέροντα προσπορίζουν στο φασισμό και ντύνονται με τις σάρκες των προλετάριων, υπό την κυριαρχία του, πάντα, νικητή, κράτους – κεφαλαίου.
Ανεξάρτητα από τι μπορεί να νομίζουν οι ίδιοι για τον εαυτό τους ορισμένοι εκ της επιτροπής που διοργανώνει το συλλαλητήριο για τη Μακεδονία (επίσημα πρόκειται για «εθνόψυχους» που θέλουν να κρατήσουν αποστάσεις από τους ανοιχτά ναζί) η κίνηση αυτή θα αποτελέσει τον λαγό για τον φασίστα δρομέα. Ο «αγνός πατριωτισμός» που επικαλούνται κάποιοι από τη βιτρίνα των διοργανωτών δεν είναι παρά η μεγάλη αυλή του εθνικισμού και του φασισμού. Σε μια συγκέντρωση όπου οι κρατικοί φορείς δεν θα βγουν μπροστά αφού ξέρουν πολύ καλά ότι το «εθνικό συμφέρον» (δηλαδή το δικό τους συμφέρον) εξυπηρετείται πολύ καλύτερα από τη συμφωνία με τους Σκοπιανούς. Στην πραγματικότητα βασικός διοργανωτής της συγκέντρωσης της 21ης Γενάρη δεν είναι άλλος από τον φασισμό σε όλες τις εκδοχές του. Νεοναζιστικές γκρούπες όπως οι ΑΜΕ και η ΑΠΕΛΛΑ καλούν ήδη στον Λευκό Πύργο, η Χρυσή Αυγή προετοιμάζει την παρουσία της, ο Ιερός Λόχος μια συνάθροιση χουντικών, φασιστών και ρατσιστών εμφανίζεται ουσιαστικά ως συνδιοργανωτής, επιχειρώντας να ναυλώσει λεωφορεία για να μετακινήσει κόσμο από την επαρχία. Οι διάφοροι πολιτιστικοί σύλλογοι θα παίξουν απλά τον ρόλο του καραγκιόζη της «κοινωνικής μάσκας» των φασιστών που θα σπεύσουν να πιάσουν πρώτη σειρά σε μια φιέστα μίσους. Καμιά συζήτηση δεν έχει να γίνει εκεί. Αυτό που προκύπτει είναι το ξέπλυμα των ναζί της Χρυσής Αυγής/ΑΠΕΛΛΑ/ΑΜΕ μέλη των οποίων συνελήφθησαν μόλις προχθές για τοποθέτηση εκρηκτικού μηχανισμού σε κοινωνικό χώρο στον Πειραιά. Τα ξενοφοβικά καθάρματα του Ιερού Λόχου που τραμπούκιζαν παιδάκια στο Ωραιόκαστρο και αλλού θα μετατραπούν σε «αγνούς πατριώτες» μέσα στη χαβούζα του Λευκού Πύργου. Τελικά η συγκέντρωση αυτή θα λειτουργήσει ως το ζυμωτήρι του φασισμού στην πόλη. Φυσικά δεν θα λείπουν κι όσοι από τον κρατικό μηχανισμό έχουν ανοιχτά πάρε-δώσε με τους φασίστες της Βορείου Ελλάδας και αδημονούν για τις ψήφους τους. Κάτι περιφερειακοί δήμαρχοι, κάτι προύχοντες σε περιοχές της Μακεδονικής επαρχίας, τίποτε μισοφασίστες βουλευτές της ΝΔ κ.ά. παρατρεχάμενοι θα παρουσιαστούν για να καρπωθούν τη συμμετοχή τους στο φασιστο-συλλαλητήριο. Στην πραγματικότητα η γραμμή των φασιστών και των εθνικιστών υιοθετήθηκε και παίχτηκε ανοιχτά από το ελληνικό κράτος την περίοδο 1991-1995. Μέχρι και εμπάργκο έκαναν οι ελληνικές κυβερνήσεις. Ωστόσο η εθνικιστική κρατική πολιτική ηττήθηκε. Ήδη η Ελλάδα έχει αναγνωρίσει σύνθετο όνομα με τη Μακεδονία στον τίτλο και γεωγραφικό προσδιορισμό.
Για να μην κοροϊδευόμαστε, λοιπόν, αν θέλουν οι πολιτιστικοί σύλλογοι να αναδείξουν την «πολιτιστική κληρονομιά της Μακεδονίας» ας κανονίσουν ένα διεθνές φεστιβάλ με τους μουσικούς και χορευτικούς συλλόγους των Σλαβομακεδόνων για να ανταλλάξουν πολιτιστικές αφηγήσεις και ερεθίσματα και να αφήσουν τις συγκεντρώσεις με τους ναζί. Αν θέλουν οι διάφοροι «αγωνιστές» να ματώσουν «για τη Μακεδονική γη ενάντια στον ξένο κατακτητή» θα μπορούσαν να αγωνιστούν ενάντια στην El Dorado Gold που καταστρέφει τη γη και τη φύση στη Χαλκιδική και να αφήσουν τις συναθροίσεις με τους νεοναζί. Αν θέλουν οι προασπιστές της ιστορίας και άλλοι «αγαθοεργείς» προοδευτικοί να πουν κάτι για το Μακεδονικό ας βρουν αντιεθνικιστές προοδευτικούς ανθρώπους στη Σλάβόφωνη πλευρά της Μακεδονίας και να μιλήσουν από κοινού. Αλλά δεν θα το κάνουν γιατί είναι υποκριτές και εθνικιστές και γι’ αυτό θα κάνουν απλά πλάτες στον φασισμό συναγελαζόμενοι μαζί του. Ο φασισμός είναι ο μόνος που ξέρει τι ζητάει από αυτή τη συνάθροιση. Να οργανώσει νέους ανθρώπους στις γραμμές του μίσους να τους πωρώσει με τις μισαλλόδοξες ρατσιστικές ηλιθιότητές του και να τους ξαμολύσει ενάντια στους φτωχούς, τους αδύναμους, τους πρόσφυγες, τους μετανάστες, τους αλλόδοξους, τους αγωνιστές τους αντιφασίστες και τους αναρχικούς. Αυτό δεν πρέπει να το επιτρέψουμε.
Εμείς – Γράμμα σε παλιούς συντρόφους
Για μας ο διεθνισμός δεν είναι κάτι αφηρημένο, ένας ελιγμός για να ξεφύγουμε από τη δύσκολη θέση της υπάρχουσας κατάστασης όπου δεσπόζει η καταπίεση και η μισαλλοδοξία. Διεθνισμός σημαίνει αγώνας ενάντια στον εθνικισμό ως ενιαία και αλληλοτροφοδοτούμενη αντίληψη. Σημαίνει την επαφή, συζήτηση και σύμπραξη με συντρόφους σε άλλες χώρες ώστε να αντιπαλέψουμε από κοινού τις συγκρούσεις στις οποίες πάνε να μας εμπλέξουν τα κράτη για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των αρχουσών τάξεων σε κάθε χώρα, να αντιπαλέψουμε τα σχέδια των πλανητικών αφεντικών του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. όχι όμως προσπαθώντας δήθεν να «εκτρέψουμε» τον εθνικισμό ενάντια στις υπερεθνικές ενώσεις, όπως βαυκαλίζεται ότι κάνει ένα τμήμα της αριστεράς, αλλά με πραγματικούς κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες σε κάθε πλευρά των συνόρων. Με την έμπρακτη αλληλεγγύη μας σε αγωνιστές σε κάθε χώρα που διώκονται και φυλακίζονται από τις αστυνομίες και τα κράτη τους. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι το ζήτημα του ονόματος είναι μια κοροϊδία. Πρώτα απ’ όλα γιατί δεν έχει να κάνει σε τίποτε η διαχείριση του με την ιστορία, τον πολιτισμό και τα τοιαύτα, γιατί εάν είχε να κάνει με αυτά τα ανθρώπινα η λύση θα ήταν εύκολη και θα είχε προκύψει εδώ και καιρό με κοινωνικούς όρους. Χιλιάδες άνθρωποι Έλληνες και Σλαβο-Μακεδόνες αλλάζουν πλευρά στα σύνορα δίχως κανένα πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι η ίδια η ύπαρξη του συνόρου. Όλων των συνόρων. Το «ζήτημα» είναι πολιτικό. Βαφτίζεται εθνικό ζήτημα για να μην υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι η ελληνική αστική τάξη θέλει να κυριαρχήσει στην οικονομική εκμετάλλευση της περιοχής χωρίς καμία αντίδραση. Σε αυτή τη διαδικασία η κάθε πλευρά χρησιμοποιεί τους εθνικιστές ως «ομάδα πίεσης» κάτι τέτοιοι στα Σκόπια σκαρφίστηκαν ότι είναι απόγονοι του Μ. Αλεξάνδρου και κάτι παρόμοιοι στην Αθήνα κατασκεύασαν την εθνική ταυτότητα με Αρχαία Ελλάδα, Βυζάντιο και άλλες φανταστικές εξιστορήσεις. Οι μεν επιλέγουν να ονομάζονται Μακεδόνες για να τονίσουν την υποτιθέμενη αρχαία καταγωγή τους και οι δε αποκαλούν μια χώρα ως πρώην επαρχία μιας άλλης χώρας που δεν υπάρχει πια. Η γελοιότητα δίνει και παίρνει. Όμως από το γελοίο εύκολα μπορούμε να βρεθούμε στο επικίνδυνο. Αφενός η αναβάθμιση των εθνικιστικών παθών σε μια περίοδο όπου ο παγκόσμιος καπιταλισμός βρίσκεται σε κρίση και οι ανταγωνισμοί εύκολα ξεσπούν σε περιφερειακές συγκρούσεις, η προοπτική της μεταφοράς αυτών των συγκρούσεων σε πολεμικά μέτωπα και στη Δύση ολοένα αυξάνεται. Εμπόλεμη κοινωνία είδαμε πολύ καλά τι σημαίνει στην υπόθεση της Συρίας και άλλων χωρών, οι εθνικιστικές συμμορίες να λυμαίνονται τους δρόμους όσο τα γεράκια των δυνάμεων διαλύουν τη χώρα, ένας λαός στην προσφυγιά.
Σήμερα όμως τεράστια σημασία έχει πως θα απαντήσει το ευρύτερο αντιφασιστικό, επαναστατικό και αναρχικό κίνημα σε αυτή τη νέα φασιστική και εθνικιστική πρόσκληση. Γνωρίζουμε ήδη ότι το πράγμα είναι ιδιαιτέρως σοβαρό για να το αφήσουμε να εξελιχθεί. Ήδη οι φασίστες προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τον όποιο παροξυσμό δημιουργούν με το Μακεδονικό για να χτυπήσουν καταλήψεις, μετανάστες κ.λπ. Απευθύνουμε ένα διαρκές κάλεσμα στον κόσμο του αγώνα, σε παλιούς συντρόφους που έχουν αντιμετωπίσει ξανά τις εθνικιστικές εξάρσεις να δηλώσουν το παρόν, να αυξήσουμε την επαγρύπνιση και να προετοιμάσουμε την αντιφασιστική διεθνιστική παρέμβαση και παρουσία στους δρόμους της Θεσσαλονίκης. Το κίνημα και οι αναρχικοί περισσότερο θα πρέπει να απαντήσουμε στον φασισμό και την εθνικιστική απειλή πριν αυτή βρει διευρυμένα ακροατήρια και οπαδούς.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΤΗΣ 21ΗΣ ΓΕΝΑΡΗ ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ-ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΣΥΝΔΙΟΡΓΑΝΩΝΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΝΑΖΙ ΚΑΙ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ
ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΤΩΧΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΟΥΣ
ΣΕ ΤΟΥΡΚΙΑ, ΣΛΑΒΟ/ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΥ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
ΟΙ ΛΑΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΧΩΡΙΣΟΥΝ ΤΙΠΟΤΕ
ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥΣ ΠΛΑΘΟΝΤΑΙ ΣΤΗ ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΗ ΜΙΣΑΛΛΟΔΟΞΙΑ
ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΧΑΜΕΝΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ
ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΝΑΤΟ – Ε.Ε. – ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
ΜΑΥΡΟ & ΚΟΚΚΙΝΟ
συλλογικότητα για τον Κοινωνικό Αναρχισμό
μέλος της Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης
