Πορεία προς το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Ελληνικού, Σάββατο 14 Γενάρη 2017, πλ. Σουρμένων, 12μμ | Συνέλευση Αναρχικών για την Κοινωνική και Ταξική Χειραφέτηση

Άμεση άρση της απαγόρευσης των επισκεπτηρίων

Στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Ελληνικό βρίσκονται έγκλειστες γυναίκες μετανάστριες και παιδιά με μοναδικό τους έγκλημα ότι δεν έχουν χαρτιά. Οι έγκλειστες έχουν πραγματοποιήσει μία σειρά αγώνων (αποχές συσσιτίου, απεργία πείνας, άρνηση επιστροφής στα κελιά κ.α.) ενάντια στις άθλιες συνθήκες διαβίωσης, την φυλάκισή τους και την απομόνωση που τους επιβάλλεται. Σε αυτούς τους αγώνες εκατοντάδες αλληλέγγυοι και αλληλέγγυες βρεθήκαμε στο  πλάι τους και παλέψαμε από κοινού, σπάζοντας τους αποκλεισμούς και χτίζοντας κοινότητες αγώνα.

Το κράτος ως εκδικητική απάντηση, από τον Σεπτέμβρη του 2016, έχει επιβάλλει απαγόρευση επισκεπτηρίου επιδιώκοντας να σπάσει τις σχέσεις αλληλεγγύης που έχουν χτιστεί.

Κοινοί αγώνες όλων των εκμεταλλευόμενων και καταπιεσμένων

Για έναν κόσμο χωρίς σύνορα και κράτη, χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση

Τόσο στο εσωτερικό των δυτικών κρατών όσο και στις χώρες της καπιταλιστικής περιφέρειας, η συνολική επίθεση του κράτους και των αφεντικών σε βάρος της κοινωνίας έχει σαν αποτέλεσμα ακόμα περισσότερη φτώχεια και εξαθλίωση, εντατικοποίηση των όρων εργασίας, όξυνση του ελέγχου και της καταστολής, καταστροφή ολόκληρων περιοχών και τον ξεριζωμό. Οι πόλεμοι και η ζοφερή κατάσταση που έχει διαμορφωθεί σε μια σειρά από χώρες της Μέσης Ανατολής, της Ασίας και της Αφρικής από τα ισχυρά καπιταλιστικά κράτη και τους μεταξύ τους ανταγωνισμούς έχουν ως συνέπεια, τη μαζική κίνηση προσφύγων και μεταναστών προς τις δυτικές χώρες. Για την αναχαίτιση αυτού του τεράστιου κύματος των εκτοπισμένων που οι ίδιοι οι κυρίαρχοι δημιούργησαν, η Ε.Ε. ενίσχυσε την FRONTEX και αναβάθμισε τον θεσμικό της ρόλο καθώς και ενέκρινε την εμπλοκή του ΝΑΤΟ στην φύλαξη των συνόρων και προχώρησε σε συμφωνία με το τούρκικο κράτος, ώστε να διευκολυνθούν οι απελάσεις . Από τις αρχές μάλιστα του 2016 μια σειρά κρατών της Δύσης προχώρησαν σε κλείσιμο των συνόρων τους, υψώνοντας τείχη, με αποτέλεσμα τον εγκλωβισμό χιλιάδων ανθρώπων στις χώρες εισόδου. Αυτός ο εγκλωβισμός διαφαινόταν ολοκάθαρα πως θα μονιμοποιηθεί με το άνοιγμα όλο και περισσότερων στρατοπέδων συγκέντρωσης στα οποία εξαναγκάζονταν να εγκατασταθούν οι πρόσφυγες και οι μετανάστες, απαγορεύοντάς τους όχι μόνο να μετακινηθούν προς όποια χώρα της Ευρώπης επιθυμούν αλλά περιορίζοντας την μετακίνησή τους και στο εσωτερικό της χώρας εισόδου στην οποία εγκλωβίστηκαν.

Το ελληνικό κράτος, με τη «φιλάνθρωπη» ρητορική και το ανθρωπιστικό προσωπείο επιχειρεί να υποκρύψει το βάθεμα της παρανομοποίησης των προσφύγων και των μεταναστών – που επιτυγχάνεται με την όξυνση της καταστολής, τη διαλογή και τις απελάσεις, τη διατήρηση του φράχτη στον Έβρο και τη δημιουργία διαρκώς νέων χώρων εγκλεισμού, δηλαδή στρατοπέδων συγκέντρωσης-.Ταυτόχρονα όσοι αντιστέκονται και εξεγείρονται για τις συνθήκες διαβίωσής τους, αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο να φυλακιστούν σε ειδικούς χώρους κράτησης όπως απείλησε ο Μουζάλας.  Μέσω των ΜΜΕ επιχειρούν να αναστείλουν την αυθόρμητη, ειλικρινή κ υγιή κίνηση των από τα κάτω για αλληλεγγύη κ αλληλοβοήθεια, ενώ ταυτόχρονα καλλιεργούν και αφυπνίζουν τα συντηρητικά ανακλαστικά της κοινωνίας, σιγοντάροντας και προωθώντας κάθε νεοναζιστικό και φασιστικό μόρφωμα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η προβολή του επιχειρήματος ότι τα παιδιά των προσφύγων και μεταναστών αποτελούν υγειονομική βόμβα, μία ρητορική που στοχεύει στην κάλυψη των ξενοφοβικών και ρατσιστικών αντιλήψεων τους. Μια ρητορική που δεν είναι συμπτωματική στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο καθώς το κράτος θέλοντας να ελέγξει και να καθυποτάξει τους πρόσφυγες και μετανάστες που εγκλωβίστηκαν στο ελλαδικό χώρο, προχωράει στην επιβολή νέων μέτρων ασφάλειας, τα οποία αποτελούν κομμάτι των συνθηκών υποταγής που θέλουν να επιβάλλουν στο σύνολο της κοινωνίας. Για να προχωρήσουν την εκστρατεία εγκαθίδρυσης του σύγχρονου ολοκληρωτισμού επιχειρούν να αποπροσανατολίσουν την κοινωνική οργή, προωθώντας τον κοινωνικό κανιβαλισμό, δηλαδή να στρέφεται ο ένας καταπιεσμένος απέναντι στον άλλο, και για να το πετύχουν αυτό πρέπει να καταφέρουν να σπάσει η εικόνα του ταλαιπωρημένου πρόσφυγα πολέμου και να αντικατασταθεί από την εικόνα του εσωτερικού εχθρού.

Το βασικό ζητούμενο της μετακίνησης των προσφύγων και μεταναστών σε στρατόπεδα συγκέντρωσης είναι ο έλεγχος και η απομόνωσή τους από το δημόσιο πεδίο. Αυτή η συνθήκη σε συνδυασμό με τον αποκλεισμό τους από κοινωνικά αγαθά  και το κοινωνικό γίγνεσθαι, χτίζει την περιθωριοποίησή τους. Η ύπαρξη των προσφύγων και των μεταναστών σε μία παράλληλη και κοινωνική καθημερινότητα δυσχεραίνει το να ακουστούν οι διεκδικήσεις τους τόσο για το άνοιγμα των συνόρων και την ελεύθερη μετακίνησή τους όσο και για την βελτίωση των συνθηκών της ζωής τους στο εδώ και το τώρα. Ταυτόχρονα γίνεται όλο και δυσκολότερη η δημιουργία δεσμών αλληλεγγύης με τους ντόπιους εκμεταλλευόμενους και καταπιεσμένους. Ενώ η απόπειρα να τους καταστήσουν όσο πιο αόρατους γίνεται, τους κάνει πιο ευάλωτους απέναντι στις βιαιότητες και την εξαθλίωση που επιφυλάσσει και για αυτούς το ελληνικό κράτος.

Οι αγώνες στο κέντρο κράτησης του Ελληνικού, οι δεκάδες κινήσεις αλληλεγγύης στην πλατεία Βικτωρίας και στον Πειραιά, οι πορείες προσφύγων και μεταναστών στο κέντρο της πόλης, οι απεργίες πείνας, οι εξεγέρσεις στα στρατόπεδα συγκέντρωσης( όπως έγινε πρόσφατα στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Μόρια της Λέσβου) για καλύτερες συνθήκες διαβίωσης και για ελεύθερη μετακίνηση, συμβάλλουν στη δημιουργία κοινοτήτων αγώνα και αποτελούν παρακαταθήκες στην προώθηση της κοινωνικής και ταξικής αλληλεγγύης και του συνολικού αγώνα ενάντια στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Από την πλευρά μας ως αναρχικοί, ως κομμάτι των εκμεταλλευόμενων και καταπιεσμένων αντιστεκόμαστε στο ύψωμα των συρματοπλεγμάτων. Να διεκδικήσουμε ντόπιοι και μετανάστες την ελεύθερη πρόσβαση όλων μας στα κοινωνικά αγαθά (υγεία, στέγη, παιδεία). Να οξύνουμε τον αγώνα για έναν κόσμο χωρίς κράτη, χαρτιά, σύνορα και εκμετάλλευση. Προτάσσουμε και προχωράμε στο δρόμο της αλληλεγγύης μεταξύ όλων των καταπιεσμένων. Από κοινού με τους πρόσφυγες και τους μετανάστες να σταθούμε αλληλέγγυα ο ένας δίπλα στον άλλο και να χτίσουμε μέσα στην καθημερινότητα μας τις σχέσεις και τις δομές αυτές που προωθούν το όραμα μας για μια κοινωνία ισότητας, ελευθερίας και δικαιοσύνης.

Να γκρεμίσουμε τους φράχτες και να σβήσουμε τις συνοριογραμμές
Να ανατρέψουμε τον κόσμο της εξουσίας, της λεηλασίας και των ανισοτήτων
Να οικοδομήσουμε ένα κόσμο ισότητας, ελευθερίας και αλληλεγγύης

Πορεία προς το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Ελληνικού, Σάββατο 14 Γενάρη 2017, πλ. Σουρμένων, 12μμ

 Συνέλευση Αναρχικών για την Κοινωνική και Ταξική Χειραφέτηση

Αφήστε μια απάντηση